وجود کودکان کار در جوامع امروزی ما بعنوان مسئله ای لاینحل درآمده است و تا کنون از سوی دست اندرکاران اجتماعی، حقوقی و قضایی برنامه جامعی در راستای حل آن ارائه نشده و تنها به پاره ای از فعالیت هایی که ریشه دار و عمیق نیستند بسنده می شود.

کار کودکان هم اکنون به یک معضل لاینحل در جامعه ما تبدیل شده است. به نظر می رسد حلقه گمشده حل این معضلات به رسیدگی به مسائل مختلفی از جمله بی سوادی خانواده ها، اعتیاد والدین، کار اجباری و... بر می گردد که گریبانگیر کودکان و خانواده های آنان شده است. معمولا این کودکان ملزم هستند، درآمد ثابتی را هر شب به پدر و مادرشان تحویل دهند. اغلب این کودکان و خانواده هایشان اعتیاد زده و در بیشتر موارد هر دو والدین معتاد هستند. بیشتر این کودکان مجبورند، هزینه تهیه مواد والدین شان را نیز تامین کنند. این امر سبب محروم ماندن آنان از تحصیل، طی نکردن رشد جسمانی و روحی، و بسیاری دیگر از نیازهای یک کودک شده است. علاوه بر آن، این کودکان به دلیل نداشتن تخصص و شناخت لازم، اغلب به راحت ترین کارها که درآمد بالایی نیز دارد، دست می زنند. به طور مثال بیشتر آنان به دلیل زندگی در فضاهای بزه، به کارهای غیرمتعارف مانند خرید و فروش مواد مخدر و محرک، تن فروشی، دزدی، و در بهترین حالت، گدایی و دست فروشی های کاذب که بیشتر سرپوشی برای انجام فعالیت های غیرقانونی است، می پردازند.

تقریبا تمامی آنان به دلیل سن کم و عدم آگاهی کافی، اطلاع درستی از خوب یا بد بودن این کارها ندارند و تنها به دلیل اجبار افراد بزرگسال سودجو به این فعالیت ها مشغول هستند. تجربه نشان داده است اگر بتوانیم فضاها و گزینه های جدید برای انتخاب جلوی این کودکان بگذاریم، بیشتر آنها در همان ابتدا گرایش به حضور در فعالیت های هنجار اجتماعی پیدا می کنند. برخی دیگر نیز که مدت بیشتری را در فعالیت های غیرمتعارف بوده اند و برایشان این کارها تبدیل به عادت شده است، نیاز به زمان بیشتر و فضاهای درست دارند تا در طول زمان به سوی فعالیت های هنجار اجتماعی جذب شوند.

عدم توجه به این کودکان، می تواند بازخوردهای بسیار بدی را برای اجتماع داشته باشد. شاهد این امر، تعداد زیاد بزرگسالان بزهکاری در میان افرادی است که در کودکی محله های پرخطر محل زندگی شان بوده و توجهی به آنان نشده است و جامعه برنامه درست فرهنگی و اجتماعی برای آنان نداشته است. این مسئله با یک نگاه اجمالی به پرونده های جرم به روشنی مشهود است. همین طور بیشتر کودکان کانون های اصلاح و تربیت نیز ساکن همین محله های بزه بوده اند.

جمعیت مستقل امداد دانشجویی - مردمی امام علی (ع) با 15 سال سابقه فعالیت اجتماعی رسمی، و نیز با راه اندازی خانه های ایرانی در چندین محله جرم خیز و معضل خیز حاشیه و بخصوص با ایجاد خانه های ایرانی تهران در این محله پرخطر ثابت کرده است که توجه درست به این کودکان و برنامه ریزی واقعی و عملی می تواند شرایط آنان را به کلی دیگرگون نماید. دلیل این امر نیز تعداد قابل توجه افرادی است که سابقا مددجوی جمعیت بوده اند و امروزه حتی دانشجو شده اند و خود به مددکاری در فضای جمعیت می پردازند.

جمعیت امداد دانشجویی- مردمی امام علی (ع) بعنوان سازمانی مردم نهاد که بنیانش را بر  باز گرداندن حقوق از دست رفته کودکان بنا نهاده است و با داشتن سابقه حضور مستمر در کنار این کودکان و ایفای نقشی متفاوت از آنچه جامعه در برابر آنها ایفا کرده است با برگزاری این سمینار تخصصی به طرح مسئله در مورد چرایی معضل کار کودکان و چگونگی رفع آن می پردازد.