پنج روز از درد و رنج کودکانی صحبت به میان آمد که به نظر می رسد در جامعه امروز کشور ما هیچ ملجاء و پناهگاهی ندارند و سرنوشت برایشان کار کردن در خیابانهای آلوده، کارگاههای نمور و کوچه های وحشت و جرم را رقم زده است و برگ برگ روزهای کودکیشان با کارهای بیهوده و آسیب رسان بی فایده و طاقت فرسا، سیاه و تباه می گردد.